Hoe het ooit begon…

In 1998 werd ik, Hans Saris, gevraagd door een humanitaire stichting uit Brummen om met een 4×4 inclusief grote aanhanger, mee te gaan naar Oost-Kroatië. In die grensstreek met Servië, in de buurt van Vukovar, is er in de burgeroorlog enorm gevochten en zijn er veel burgerslachtoffers gevallen. De streek is totaal ontwricht en in de Krajina leven voornamelijk oude mensen in vochtige krotten of die daarvoor door moeten gaan. Het besef dat er zo dichtbij mensen wonen, in zulke slechte omstandigheden, was uiteindelijk de reden voor het organiseren van hulptransporten naar Bosnië.

Hoewel wij veel hadden gehoord over de oorlog in Bosnië, waren we toen we in 2001 daar aankwamen, bijzonder onder de indruk. In de provinciestad Tuzla verbleven wij in het Bristol hotel, wat eigenlijk geen hotel was. Kogelgaten zaten in de muur. Verlichting en sanitair functioneerde soms. En het ontbijt was altijd een verrassing, wát je kreeg en óf je iets kreeg. Als eigenwijze ondernemer vond ik dat de organisatie uit Brummen erg zijn best deed maar “dat ik het zelf beter kon”. Het dorpje in de bergen wat wij bezochten heette Novo Selo. We brachten daar de hulpgoederen bij de mensen thuis en hielpen mee met het monteren van de bedden en andere meubels. In het berggebied wemelde het van kapotgeschoten en uitgebrande huizen. De armoe maakte erg veel indruk op de rijders en bijrijders.
Je kunt als ondernemer wel eigenwijs zijn, maar zonder een betrouwbare contactpersoon die Nederlands en Bosnisch spreekt, kom je niet ver. We maakten kennis met Rasim Lemezovic. Hij leidt een caritas organisatie en ondersteunt de allerarmste mensen, waarbij geloof en afkomst geen rol speelt. Die samenwerking groeide langzaam maar zeker op basis van vertrouwen en tastbare feiten.

Eén van de grootste problemen die we tegen kwamen, waren douane en grensfaciliteiten. Zeker in die tijd stonden we dagen aan de grenzen omdat de ambtenaren ter plaatse ons tegenwerkten en wij niet bereid waren om steekpenningen te betalen. De laatste jaren gaat het beter aan de grens. Dit hebben we bereikt doordat wij in ons magazijn een uitgebreid computerprogramma hebben. Daardoor kunnen wij grensdocumenten beter en vollediger maken.

Uitbreiding en naamsverandering

Het hebben van een opslagruimte is erg belangrijk. Je wilt het liefst schoon, droog, zonder stank en ongedierte kunnen werken. Dat ging de eerste jaren niet lukken. We mochten toen een deel van een grote stal van Arie van Leeuwen uit Valburg gebruiken. Maar wat wij niet wisten is dat de mestkelder regelmatig vol zat. Daarna zijn we jaren lang te gast geweest bij dhr. Wijlhuizen in Elst. Droog en schoon was wel eens discutabel maar werken zonder stank van mest is heerlijk! Nu zitten we in een fantastische ruime loods in Andelst, waar onze vrijwilligers op een prettige manier de goederen kunnen klaarmaken voor transport.

Inmiddels begon het een en ander redelijk uit de hand te lopen. Steeds meer rijders gingen mee, steeds meer mensen werden enthousiast en omdat ik van een losse organisatie hou, was structuur soms ver te zoeken. Om daar verbetering in te brengen is in 2007  de Stichting 4WD Supporting Bosnia opgericht. Inmiddels is de organisatie professioneler geworden waarbij ik blijf volhouden dat ik geen perfectie nastreef.Daarna is het wegbrengen van uitsluitend hulpgoederen niet meer het primaire doel maar gaan we ter plaatse huizen opknappen en renoveren. Ook zijn we in contact gekomen met de Stichting Emmaus Duje in Klokotnica waar we vele jaren bijzondere zaken gerealiseerd hebben. Tevens hebben we een scholenproject opgezet zodat een groot aantal kinderen een opleiding kunnen volgen.
Eind 2016 hebben wij onze stichting breder gemaakt om daarmee meer voor anderen te betekenen. Dat houdt in dat de hulp zich zal gaan uitbreiden in, uiteraard de hulp in Bosnië, ‘4WD supporting Bosnia’, maar ook hier in Nederland. Dit laatste noemen wij ‘mensen zorgen voor mensen’. Daarom is de naam ‘stichting 4WD supporting Bosnia’, die duidelijk maar volgens velen veel te lang was:), veranderd in “Stichting 4WD.CARE”.

Afwachten of meer mensen proberen te helpen?

Dat is waar wij als stichting over nagedacht hebben en hierin stappen willen maken. Dat houd in dat we in onze omgeving, mensen die het moeilijk hebben, proberen te ondersteunen op basis van wederkerigheid. Dus…lukt het even niet alleen maar wil je ook iets voor de stichting betekenen, neem dan contact met ons op. Organisatorisch moet er wel wat gebeuren, heel veel zelfs. Buiten de activiteiten van ons magazijn en de daarbij behorende goederen, hebben we een ruimte gehuurd waarin we mensen, die een steuntje nodig hebben, kunnen opvangen en begeleiden.

Lees meer…mensen-zorgen-voor-mensen