Dag 1: zaterdag 24 september
Uitzonderlijk was het dat iedereen stipt om 5.00 uur in Valburg was. Heel erg fijn!
Nog uitzonderlijker was het dat we, na het aankoppelen, koffie, gesprekjes, toilet bezoek, afscheid nemen én de welkomstbriefing, stipt om 6.00 uur vertrokken zijn.
Heel normaal was het dat we direct ná het wegrijden erachter kwamen dat we een kentekenpasje vergeten waren.
Gelukkig konden we dit toch nog snel oplossen
Al met al een perfecte start van het humanitair transport aardbevingsgebied Kroatië 2022!
Als je ooit voor 4WDCARE een appeltaart gebakken hebt, kom je er niet snel meer vanaf… ;)
Mooi is het als je, zoals wij, achteraan kunt rijden.
Je ziet dan de mensen voor je met die zware trailers achter hun auto serieus rijdend en hun best doen om de spullen veilig te vervoeren.
Als je weet wat er allemaal ingeladen is en zoals wij beseffen voor wie we het doen, dan geeft dat ons een fijn gevoel.
We hebben onderweg regelmatig contact met Renata van stichting Dobro Dobrim.
“Heb je genoeg werk?” was onze vraag?
“ja genoeg, eigenlijk veel te veel” vertelde Renata.
Maar zoals overal lopen ook hun tegen enorm stijgende bouwmateriaalkosten aan.
Gelukkig konden we haar vertellen dat we het bedrag wat we tot nu toe opgehaald hebben via de crouwdfunding actie “We bouwen een huis voor Mira” direct willen besteden om bouwmaterialen te kopen.
Dé leuke afsluiting van deze dag is dat we zijn aangekomen in een gemütliches Bauernhofhotel in Beieren.
Een heerlijk glas bier en een hele grote…schnitzel
Dag 2: zondag 25 september
“Wie kan er zeggen dat ze op zondagochtend 9.00 uur in windberg op de Fischbehalter strasse hebben gestaan? WIJ”
In het kader van “Follow the leader” werd keurig een afslag naar links genomen, een onverharde weg die steil omlaag liep én doodlopend was…
Dat is een fantastische uitdaging
Proberen met een aanhanger te draaien of kiezen voor achteruit omhoog rijden.
Kortom, plezier en voor elk wat wils.
Duitsland uit, Oostenrijk in, Oostenrijk uit, Slovenië in, Slovenië uit en ons doel: Kroatië in!
We reden via Krapina richting Zagreb.
Renata, onze contactpersoon, ingeseind en zij zou op ons wachten, dachten wij…
Echter een tolpoortje werkte niet mee… Nadat wij elf keer het kaartje in de gleuf gedouwd hadden en hij het weer terug spuugde, zeiden we tegen de groep “rijden jullie maar alvast. We halen jullie wel in”.
Foute beslissing! Want na 23 keer kaartje in gleufje, bleef slagboom gewoon dicht en konden we niet verder.
Intussen werd het aantal wachtende auto’s achter ons steeds groter. En die begonnen het ook zat te worden.
Omdat Hans met de aanhanger achteruit moest mocht Jolande de wachtende file overtuigen dat het beter was om weg te gaan…
Concreet, de groep was allang bij het hotel en zaten buiten op het terras aan een biertje…
Renata hebben we niet gevonden. In Glina aangekomen was er een idioot die ons wilde inhalen waar het absoluut niet kon.
Links en rechts sturen, knipperen met het licht en wij rijden rustig door denkend: “Bekijk het maar…”.
Uiteindelijk ging die idioot ons toch voorbij, dwong ons tot stoppen en het bleek Renata te zijn.
Als je op de Balkan afspraken maakt, omtrent hotelreserveringen, eten enz. moet je er rekening mee houden dat het uiteindelijk iets anders gaat.
Aangekomen bij het hotel was het binnen stikke donker laat staan dat er een warme maaltijd voor ons gereed was.
Dit is nou het leuke van het organiseren van humanitaire transporten want je belt de eigenaar op en die dacht dat wij veel later zouden komen en je vindt met onze groep op een andere plaats nog een prima maaltijd.
Uiteindelijk was iedereen erg moe maar was het weer gezellig onder elkaar.
Dag 3: maandag 26 september
Wat is het toch fijn als je positieve, weerprofeten in je groep hebt!
Het weer zou vandaag slecht zijn, regen en wind, echter Wim zei vanmorgen: ”We kunnen de goederen gaan lossen want het blijft mooi weer”.
En dat klopte!
De weg naar het magazijn was prachtig, zelfs een stukje onverhard en de regen kwam met bakken naar beneden.
Maar toen we bij het magazijn kwamen was het droog en zelfs de zon scheen af en toe.
We hebben op een plezierige wijze de aanhangers gelost en ze weer herladen met de spullen die wij deze week gaan wegbrengen.
Wij zijn het in Nederland niet gewend maar Senad, voorzitter van Dobro Dobrim, wilde ons beslist een uitgebreide lunch aanbieden.
Dat vonden wij fijn waarbij er enige zorg ontstond, niet dat we te weinig zouden eten maar juist teveel. Omdat in ons hotel rond 18.00 uur ook een diner klaar zou staan.
Hoe slecht kun je het hebben
Daarna zijn we met de groep naar Sisak gereden en hebben bouwmaterialen ingekocht voor het huis van Mira.
Fijn dat wij hier een deel van de opbrengst van de lopende crowdfunding-actie al nuttig hebben kunnen besteden.
Met spanning wachten wij de dag van morgen af…blijf het droog of wordt het nat?
Dag 4: dinsdag 27 september
De volgende dag…
Hoera, de zon schijnt Dus dat betekende dat we aan het werk konden.
Allereerst zijn we naar de bibliotheek in Glina gereden waar Ria en Corry de workshop naaien gingen opzetten.
Even geholpen met het uitladen van alle naaimachines, stoffen en naaigerei. Omdat we Ria en Corry nog niet gesproken hebben, vertellen we morgen meer…
Daarna met de mannen doorgereden naar het huis van Mira. De fundering, de balkconstructie en de dakplaten waren al gemonteerd. Met de materialen die we gisteren meegebracht hadden, konden ze vandaag vooruit.
Wij zijn doorgereden naar manege ‘KAS’ in Sisak waar we de paardenspullen gebracht hebben. Deze manege vangt kinderen en ouderen met een handicap op d.m.v. therapie met paarden. Wij hebben met de leidinggevende mooie gesprekken gehad en willen deze organisatie blijven ondersteunen.
Op de bouwplaats van Mira komen ze morgen isolatiefolie tekort. Ondanks het feit dat we buiten ons budget treden, hebben we besloten dat 4WDCARE dit gaat bekostigen en hebben in de bouwmarkt de materialen gekocht en gelijk meegenomen.
Toen we terug kwamen op de bouwplaats waren we verrast. Verrast over het vele werk wat gedaan was én aangenaam verrast over het enthousiasme waarmee gewerkt werd!
Senad, de voorzitter van Dobro Dobrim die daar de leiding heeft, zei gekscherend: “Stuur mij nog zo’n ploeg mannen en een beetje geld dan hebben we voor de winter het huis klaar”. Nee, nee zo werkt dat niet, Senad!
Nu het bouwen sneller gaat dan verwacht zou, om de komende dagen verder te kunnen, er een kleine 75 pakken glaswol gekocht moeten worden. Dit is een investering van ongeveer 1500 euro…
Wij gaan erover nadenken of 4WDCARE dit kan financieren. Wordt vervolgd…
–>Kijk op facebook, klik hier en deel het vooral!<-
Dag 5: woensdag 28 september
Hoi allemaal,
Vandaag even geen huizen, bouwvakkers, isolatiemateriaal of andere zaken die bij het huis van Mira horen.
Want… Ria en Corry geven workshops aan vrouwen uit deze omgeving.
Ze leren hen naaien, kleding verstellen en/of repareren.
En dat niet alleen. Ze maken ook leuke dingen. Zoals pannenlappen in een vorm van een hart, tassen van oude spijkerbroeken en zelfs maken ze closetrolhouders.
Al deze dingen worden opgepimpt met kralen, sierraden en biaisband.
De hele dag is het een komen en een gaan van cursisten.
->Klik hier op onze facebookpagina<-
4WDCARE heeft een groot aantal naaimachines meegenomen en Kroatische dames die daar goed mee overweg kunnen, mogen deze machine houden.
Ook wij hebben vandaag een lange rit gemaakt.
De grote aanhanger van Stefan van Iwaarden was volgeladen met spullen voor een psychiatrisch ziekenhuis in Popovaca.
We werden niet alleen hartelijk ontvangen maar mochten ook hun dankbaarheid ervaren.
Het lossen van de aanhanger ging supersnel want gehandicapt of niet, iedereen hielp mee.
De omstandigheden waarin deze mensen leven zijn zwaar.
Hun centrum in Petrinja is zwaar beschadigd door de aardbeving.
Dit ziekenhuis heeft niet alleen zijn eigen patiënten maar hebben ook de patiënten van Petrinja opgevangen.
De bedden in de slaapzalen staan nagenoeg tegen elkaar…
Mooi was het gesprek met twee verpleegkundigen nadat de lading gelost was.
De twee vrouwen, allebei moeder van drie kinderen, wonen in het episch centrum van de aardbeving.
Ook hun woningen zijn beschadigd en ze maken zich zorgen over de toekomst.
Echter ze willen niet terug- maar vooruit kijken. Bouwen aan dié toekomst. Fijn is dat wij deze mensen mogen helpen.
Dag 6: donderdag 29 september
Ja, het is alweer donderdag. Voor ons de laatste werkdag in Kroatië.
Ria en corry zijn al vroeg naar hun ‘naaiatelier’ gegaan waar ze hun workshop gaan houden.
Een aantal naaimachines zijn geselecteerd voor mensen die daar goed mee overweg kunnen.
Ze krijgen deze machines van de stichting waardoor wij zelfredzaamheid bevorderen.
Ze zijn ook een hele pyjama aan het maken maar waarvoor begrijpen wij niet.
Op de bouwplaats van Mira hebben wij eerst werkoverleg gehad met Dobro Dobrim. De mannen zijn al volop aan het werk en willen vandaag de voorkant dicht krijgen.
Als we in de namiddag terugkomen, zien we ook dat dit gelukt is. Niet alleen de voorkant is dicht, ook enkele binnenwanden zijn geplaatst. We moeten eerlijk zeggen: “Hulde voor de mannen”. Ze hebben fantastisch werk gedaan. En Mira, blij maar ook ontroerd. Het afscheid van haar naar ons was emotioneel…
Nu hebben we nog niets over die pyjama verteld…
Achter de schermen wordt druk overleg gepleegd over de activiteiten die we vrijdag gaan doen. We denken samen met Senad een leuk programma te hebben.
Tijdens het avondeten staan wij, Jolande en Hans, plotseling op en roepen: “Burgemeester biaisband”. Dit was voor Ria en Corry het sein om een pakketje te overhandigen aan Frans. Aan Frans??? Ja, Frans liet zich in het begin van de week ontvallen dat hij graag een pyjama zou willen. Al verrassing hadden Ria en Corry van oude lappen een prachtige pyjama genaaid die Frans ook terstond aantrok
Dag 7: vrijdag 30 september
Tijdens de off-road dag die wij met Senad gepland hadden, zijn we sociale pakketten gaan wegbrengen. Wij reden daarvoor naar Sosice waar we een bijzonder mooie Grieks Orthodoxe kerk bezochten. De priester, Nenad genaamd, leidde ons rond en beantwoordde vele vragen.
Naast de kerk stond een soort kasteel waarin we in de kelder een lunch geserveerd kregen.
Dan…de bergen in, 400-500m hoog. Het lijkt of de goden ons, met een Grieks Katholieke priester in een van de auto’s, goed gezind zijn. De zon schijnt namelijk volop
Het was geen zware tocht maar genoten volop van de natuur en de vergezichten.
In de namiddag kwamen we in een hotel aan, gelegen in het nationale park Zumbarak. Daar stond een uitstekend diner voor ons klaar. Naar mate de avond begon te vallen, kwamen er steeds meer vrijwilligers van Dobro Dobrim bijzitten. Senad bedankte iedereen persoonlijk en reikte een certificaat met een T-shirt aan hun over.
Dobro Dobrim en 4WCARE hebben veel respect voor elkaar. En natuurlijk hebben onze vrijwilligers een bijzondere prestaties verricht. Maar toch is het fijn om oprecht gewaardeerd te worden door de Kroatische mensen.
Dan een borrel…en gezellig met elkaar.
Enuhhh…wat we niet weten of Frans vannacht zijn nieuwe pyjama aan gehad heeft
De terugreis: zaterdag 1 oktober
Kroatië uit, Slovenië in, Slovenië uit, Oostenrijk in, Oostenrijk uit en Duitsland in.
Dat is wat we vandaag aan het doen zijn.
We overnachten in Beieren en willen morgenavond weer thuis aankomen.
De terugreis: zondag 2 oktober
Het is nu zondag 2 oktober en rijden richting Nederland.
Wegens familieomstandigheden zijn Frans en Erno om 5.30 uur naar huis gegaan. Om het hen makkelijk te maken, hebben we de aanhangwagens op elkaar gezet en vastgebonden. Zodat zij minder gebonden zijn aan snelheidslimieten. We wensen Frans en Erno het allerbeste en hopen ze binnenkort weer te ontmoeten.
Hoe kijken wij terug..?
Het was helemaal niet erg dat de groep wat kleiner is geweest. De tijd en de mooie gesprekken die we daardoor konden hebben, zijn voor ons waardevol geweest.
Terug naar de basis en verder gaan met waarmee je begonnen bent namelijk, gezamenlijk mensen die je niet kent en waarschijnlijk nooit meer zult ontmoeten een beetje hoop en perspectief geven.
Hans Saris
Jolande Cornelissen
Het humanitair transport 2022 is begonnen vanaf 24 september
Heb jij ook interesse?
Contactgegevens
Postadres:
Kerkstraat 30
6675 BS Valburg
Mobiel: +31 6 53 88 53 61 (Hans Saris)
Mail: info@stichting4wdcare.nl
KVK-nummer: 09174718
Stichting 4WDCARE staat bij belastingdienst geregistreerd als een ANBI (Algemeen Nut Beogende Instelling) en hoeft daarom geen schenkbelasting te betalen. Dat betekent dat uw donatie volledig ten goede komt aan onze doelstelling.